Page 30 - Biologia na czasie 3 - podręcznik, zakres rozszerzony
P. 30

Rozdział 5. Układ oddechowy

               Wpływ ciśnienia zewnętrznego            Ciśnienie parcjalne tlenu także wynosi połowę
               na wymianę gazową                       swej wartości, czyli ok. 106 hPa. W takich warun-
             Zmiany ciśnienia atmosferycznego wpływają   kach osoby niezaaklimatyzowane tracą przytom-
             na  zmiany ciśnienia parcjalnego poszczegól-  ność z powodu braku tlenu. Podczas dłuższego
             nych gazów. Przyjmuje się, że ciśnienie atmosfe-  przebywania na dużych wysokościach orga-
             ryczne na poziomie morza wynosi 1 atm (atmos-  nizm adaptuje się do nowych warunków. Jedną
             ferę), czyli 1013,25 hPa, a ciśnienie parcjalne   z pierwszych reakcji jest zwiększenie głębokości
             tlenu w tych warunkach – 212,8 hPa. Wraz ze   oraz częstości oddechów w celu poprawienia
             wzrostem wysokości powyżej poziomu morza   wentylacji płuc. Następnie zwiększa się tempo
             następuje spadek ciśnienia, co z  kolei powo-  skurczów serca, co wpływa na wzrost wydajno-
             duje zmniejszenie ciśnienia parcjalnego gazów   ści transportowej krwi. Przy dłużej trwającym
             w powietrzu. Na wysokości 5500 m n.p.m. ciśnie-  niedotlenieniu obserwuje się również zmiany we
             nie atmosferyczne jest równe połowie wartości   krwi, polegające na zwiększeniu liczby erytrocy-
             ciśnienia na poziomie morza – czyli ok. 507 hPa.   tów oraz ilości hemoglobiny.


             Jak ciśnienie atmosferyczne wpływa
             na wymianę gazową?

              Wspinaczka wysokogórska
             W górach, gdzie ciśnienie atmosferyczne maleje wraz ze
             wzrostem wysokości, zmniejsza się również ciśnienie parcjalne
             tlenu w pęcherzykach płucnych. Brak wcześniejszego zaadap-
             towania do warunków wysokogórskich może spowodować
             trudności w wymianie gazowej, a w konsekwencji – chorobę
             wysokościową, prowadzącą do obrzęku płuc i mózgu.
             Rdzenni mieszkańcy wysokich gór, np. przedstawiciele
             himalajskiego plemienia Szerpów, nie zapadają na chorobę
             wysokościową. W porównaniu z mieszkańcami nizin mają oni
             większą objętość płuc, większą liczbę czerwonych krwinek,
             wyższe powinowactwo hemoglobiny do tlenu w obrębie płuc
             oraz niższe powinowactwo tlenu do hemoglobiny w obrębie
             tkanek. Ze względu na te cechy Szerpowie są świetnymi wspi-
             naczami (np. w styczniu 2021 r. jako pierwsi zdobyli K2 zimą).

















             Himalaiści podczas wspinaczki stosują często
             butle tlenowe w celu zwiększenia zawartości
             tlenu we wdychanym powietrzu.

           194
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35